Wiązka zadań
O baśni i „niebaśni” – nowe spotkanie z Czerwonym Kapturkiem
Zadanie 1.
Uczniowie przypominają baśń o Czerwonym Kapturku. Opowiadają 2 – 3 osoby, ale snuć opowieść może też cała klasa (np. z kłębkiem jako rekwizytem rzucanym do kolejnych „bajarzy”).
Poprawna odpowiedź
W razie potrzeby można dla przypomnienia sięgnąć do klasycznej baśni Charlesa Perrault (tej z pozytywnym zakończeniem) lub braci Grimm.
Wymaganie ogólne
3. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń rozwija umiejętność wypowiadania się w mowie i w piśmie na tematy poruszane na zajęciach, związane z poznawanymi tekstami kultury i własnymi zainteresowaniami dba o poprawność wypowiedzi własnych, a ich formę kształtuje odpowiednio do celu wypowiedzi wykorzystując posiadane umiejętności, rozwija swoją wiedzę o języku.
Wymaganie szczegółowe
3.1.4 Tworzenie wypowiedzi. Mówienie i pisanie. Uczeń świadomie posługuje się różnymi formami językowymi oraz (w wypowiedzi ustnej) mimiką, gestykulacją, postawą ciała
Komentarz
Zadanie 2.
Nauczyciel czyta głośno pierwszą część baśni napisanej przez Joannę Olech – nowej wersji opowieści o Czerwonym Kapturku.
Joanna Olech, Czerwony Kapturek
Za górami, za lasami, w małym domku na skraju lasu mieszkała z rodzicami posłuszna dziewczynka. Bez szemrania zjadała szpinak i wątróbkę, nigdy nie dłubała w nosie i nie taplała się w kałużach z błotka, jak jej rówieśnicy. Miała czyste uszy i paznokcie, a włosy zaplatała w warkocze z dużymi kokardami. Nawet kiedy dziewuchy ze starszych klas nazywały ją kujonką i szczypały boleśnie – nie skarżyła się i potulnie łykała łzy.
W dniu urodzin mama podarowała jej własnoręcznie uszyty malinowy kapturek, wiązany pod brodą. Mama bardzo się napracowała, więc – choć dziewczynce kapturek wydał się dziwaczny i okropnie niemodny – założyła go bez protestów i grzecznie podziękowała. Kiedy po raz pierwszy poszła w kapturku do szkoły, koleżanki z klasy wyśmiały ją bez litości i odtąd nikt nie nazywał jej inaczej jak „Czerwonym Kapturkiem”. Wkrótce zapomniano jak miała naprawdę na imię.
Czasami śniło jej się, że wraz z innymi dziećmi gra w zośkę i włazi na drzewa, a nawet (och!) opycha się batonami przed obiadem, ale potem budziła się i wszystko było po staremu – tak jest mamusiu! – oczywiście tatusiu!
Poprawna odpowiedź
.
Wymaganie ogólne
1. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji. Uczeń rozwija sprawność uważnego słuchania, czytania głośnego i cichego oraz umiejętność rozumienia znaczeń dosłownych i prostych znaczeń przenośnych zdobywa świadomość języka jako wartościowego i wielofunkcyjnego narzędzia komunikacji, rozwija umiejętność poszukiwania interesujących go wiadomości, a także ich porządkowania oraz poznawania dzieł sztuki uczy się rozpoznawać różne teksty kultury, w tym użytkowe oraz stosować odpowiednie sposoby ich odbioru.
Wymaganie szczegółowe
Komentarz
Zadanie 3.
Uczniowie rozwiązują krzyżówkę związaną z pierwszą częścią utworu.
1. Świętowane raz w roku.
2. Smaczne (?) zielone warzywo.
3. Uczy się dużo, ale niewiele rozumie.
4. Mają go dziewczynki i komety.
5. Podbijana nogą w nieskończoność.
6. Nie znają jej okrutni ludzie.
Hasło: .........................................................................
Poprawna odpowiedź
Hasło: INNOŚĆ
Wymaganie ogólne
1. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji. Uczeń rozwija sprawność uważnego słuchania, czytania głośnego i cichego oraz umiejętność rozumienia znaczeń dosłownych i prostych znaczeń przenośnych zdobywa świadomość języka jako wartościowego i wielofunkcyjnego narzędzia komunikacji, rozwija umiejętność poszukiwania interesujących go wiadomości, a także ich porządkowania oraz poznawania dzieł sztuki uczy się rozpoznawać różne teksty kultury, w tym użytkowe oraz stosować odpowiednie sposoby ich odbioru.
Wymaganie szczegółowe
1.1.7 Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji. Czytanie i słuchanie. Uczeń wyszukuje w tekście informacje wyrażone wprost i pośrednio (ukryte)
Komentarz
Zadanie 4.
Nauczyciel inicjuje rozmowę na temat hasła – rozwiązania krzyżówki. Jaki ma związek z treścią utworu? „Inny” był Czerwony Kapturek, który na wiele sposobów różnił się od swoich rówieśników. Uczniowie uzupełniają tabelę, odpowiadając na podstawie utworu oraz własnych przemyśleń, jaki był Czerwony Kapturek, a jacy są jego rówieśnicy.
W rozmowie podsumowującej pracę uczniowie powinni zastanowić się nad powodami, dla których Czerwony Kapturek był „inny”. Czy to tylko jego wybór? A może tak został wychowany? Czy zwyczaje Kapturka zasługują na wyśmiewanie i wyszydzanie? Uczniowie zastanawiają się, co może zrobić Kapturek, by być szczęśliwym, a jednocześnie grzecznym dzieckiem.
Poprawna odpowiedź
Wymaganie ogólne
1. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji.
Uczeń rozwija sprawność uważnego słuchania, czytania głośnego i cichego oraz umiejętność rozumienia znaczeń dosłownych i prostych znaczeń przenośnych
zdobywa świadomość języka jako wartościowego i wielofunkcyjnego narzędzia komunikacji, rozwija umiejętność poszukiwania interesujących
go wiadomości, a także ich porządkowania oraz poznawania dzieł sztuki uczy się rozpoznawać różne teksty kultury, w tym użytkowe oraz stosować
odpowiednie sposoby ich odbioru.
2. Analiza i interpretacja tekstów kultury.
Uczeń poznaje teksty kultury odpowiednie dla stopnia rozwoju emocjonalnego i intelektualnego rozpoznaje ich konwencje gatunkowe uczy się je
odbierać świadomie i refleksyjnie kształtuje świadomość istnienia w tekście znaczeń ukrytych rozwija zainteresowania różnymi dziedzinami kultury
poznaje specyfikę literackich i pozaliterackich sposobów wypowiedzi artystycznej w kontakcie z dziełami kultury kształtuje hierarchię wartości, swoją
wrażliwość, gust estetyczny, poczucie własnej tożsamości i postawę patriotyczną
Wymaganie szczegółowe
1.1.7 Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji. Czytanie i słuchanie. Uczeń wyszukuje w tekście informacje wyrażone wprost i pośrednio (ukryte)
1.1.9 Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji. Czytanie i słuchanie. Uczeń wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych w tekście (w tym rozpoznaje w nim prawdę lub fałsz)
2.1.2 Analiza i interpretacja tekstów kultury. Wstępne rozpoznanie. Uczeń konfrontuje sytuację bohaterów z własnymi doświadczeniami
2.1.3 Analiza i interpretacja tekstów kultury. Wstępne rozpoznanie. Uczeń wyraża swój stosunek do postaci.
2.2.10 Analiza. Uczeń charakteryzuje i ocenia bohaterów
Komentarz
Zadanie 5.
Nauczyciel prosi o przypomnienie, w jaki sposób powstało przezwisko Czerwonego Kapturka. Dlaczego nie wiemy, jak naprawdę nazywała się dziewczynka? Zbyt często powtarzane przezwisko może zatrzeć prawdziwe imię – nawet wtedy, gdy się tego nie chce. Uczniowie rozmawiają na temat przezwisk i źródeł ich powstawania.
Poprawna odpowiedź
Mogą sięgać do własnych doświadczeń – domowych i szkolnych – i dzielić się refleksjami dotyczącymi własnego stosunku do przezwisk, przydomków i pseudonimów.
Wymaganie ogólne
2. Analiza i interpretacja tekstów kultury.
Uczeń poznaje teksty kultury odpowiednie dla stopnia rozwoju emocjonalnego i intelektualnego rozpoznaje ich konwencje gatunkowe uczy się je
odbierać świadomie i refleksyjnie kształtuje świadomość istnienia w tekście znaczeń ukrytych rozwija zainteresowania różnymi dziedzinami kultury
poznaje specyfikę literackich i pozaliterackich sposobów wypowiedzi artystycznej w kontakcie z dziełami kultury kształtuje hierarchię wartości, swoją
wrażliwość, gust estetyczny, poczucie własnej tożsamości i postawę patriotyczną
3. Tworzenie wypowiedzi.
Uczeń rozwija umiejętność wypowiadania się w mowie i w piśmie na tematy poruszane na zajęciach, związane z poznawanymi tekstami kultury i własnymi
zainteresowaniami dba o poprawność wypowiedzi własnych, a ich formę kształtuje odpowiednio do celu wypowiedzi wykorzystując posiadane umiejętności,
rozwija swoją wiedzę o języku.
Wymaganie szczegółowe
2.1.2 Analiza i interpretacja tekstów kultury. Wstępne rozpoznanie. Uczeń konfrontuje sytuację bohaterów z własnymi doświadczeniami
3.1.1 Tworzenie wypowiedzi. Mówienie i pisanie. Uczeń tworzy spójne teksty na tematy poruszane na zajęciach – związane z otaczającą rzeczywistością i poznanymi tekstami kultury
3.2.7 Tworzenie wypowiedzi.Świadomość językowa. Uczeń operuje słownictwem z określonych kręgów tematycznych (na tym etapie skoncentrowanym przede wszystkim wokół tematów:dom, rodzina, szkoła i nauka, środowisko przyrodnicze i społeczne).
Komentarz
Zadanie 6.
Nauczyciel czyta głośno kolejną część baśni Joanny Olech.
Pewnego dnia mama wręczyła dziewczynce koszyk z przysmakami i butelką syropu dla chorej Babci. Babcia mieszkała za lasem.
- Nie zbaczaj z drogi, córeczko i biegnij prosto do Babci. Las jest niebezpieczny! – powiedziała mama.
- Ma się rozumieć, mamusiu – odpowiedziała dziewczynka.
- Tak, las jest niebezpieczny… komary, kleszcze… czy o czymś zapomniałam? Nie, to chyba wszystko – pomyślała i założywszy znienawidzony czerwony kapturek, ruszyła w drogę.
Szła, szła, a że koszyk był ciężki, przystawała co chwila i gapiła się na motyle i kwiatki rosnące na poboczu drogi. Zerwała jeden… zerwała drugi… - Będzie bukiet dla Babci. Najładniejsze różyczki rosły w głębi lasu. Idąc od kwiatka do kwiatka, powoli oddalała się od ścieżki.
Nagle zza krzaków wyłonił się Pan Wilk. Szczerzył zęby w uśmiechu i rozczesywał pazurem skołtunione bokobrody.
- Witaj, Czerwony Kapturku! – powiedział.
- Dzień dobry panu – dygnęła dziewczynka.
- A dokąd to idziesz, maleńka? – zapytał Pan Wilk, pochylając się nieznacznie. Brzydko pachniało mu z pyska.
„Nie twój interes!” – pomyślała dziewczynka. Ale zaraz zawstydziła się własnej zuchwałości i grzecznie odpowiedziała:
- Do chorej Babci.
- A gdzie to mieszka szanowna babunia? – zainteresował się Pan Wilk.
Dziewczynka mięła bukiet nerwowo. Nie podobał jej się ten wścibski facet, ale nie miała odwagi skłamać.
- Za lasem… na Maślakowej Górce – odpowiedziała szeptem.
- Mów głośniej, nie słyszę – powiedział Wilk i nadstawił ucho. Sterczały z niego siwe kłaki.
- Na Maślakowej Górce – powtórzyło dziecko.
Pan Wilk wyprostował się. Przez jego uśmiechniętą gębę przemknął złowrogi grymas.
- A to kłaniaj się ode mnie babuni i życz jej rychłego powrotu do zdrowia.
- Dziękuję panu – dygnęła dziewczynka i pędem czmychnęła na ścieżkę.
Poprawna odpowiedź
.
Wymaganie ogólne
1. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji. Uczeń rozwija sprawność uważnego słuchania, czytania głośnego i cichego oraz umiejętność rozumienia znaczeń dosłownych i prostych znaczeń przenośnych zdobywa świadomość języka jako wartościowego i wielofunkcyjnego narzędzia komunikacji, rozwija umiejętność poszukiwania interesujących go wiadomości, a także ich porządkowania oraz poznawania dzieł sztuki uczy się rozpoznawać różne teksty kultury, w tym użytkowe oraz stosować odpowiednie sposoby ich odbioru.
Wymaganie szczegółowe
Komentarz
Zadanie 7.
W jaki sposób autorka baśni opisuje Złego Wilka? Uczniowie wyszukują w tekście określenia dotyczące wyglądu oraz zachowania bohatera i uzupełniają wykres.
Poprawna odpowiedź
Odpowiedź: szczerzy zęby w uśmiechu, rozczesuje pazurem skołtunione bokobrody, brzydko pachnie mu z pyska, jest wścibski, z ucha sterczą mu siwe kłaki, przez uśmiechniętą gębę przebiega złowrogi grymas.
Wymaganie ogólne
1. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji.
Uczeń rozwija sprawność uważnego słuchania, czytania głośnego i cichego oraz umiejętność rozumienia znaczeń dosłownych i prostych znaczeń przenośnych
zdobywa świadomość języka jako wartościowego i wielofunkcyjnego narzędzia komunikacji, rozwija umiejętność poszukiwania interesujących
go wiadomości, a także ich porządkowania oraz poznawania dzieł sztuki uczy się rozpoznawać różne teksty kultury, w tym użytkowe oraz stosować
odpowiednie sposoby ich odbioru.
2. Analiza i interpretacja tekstów kultury.
Uczeń poznaje teksty kultury odpowiednie dla stopnia rozwoju emocjonalnego i intelektualnego rozpoznaje ich konwencje gatunkowe uczy się je
odbierać świadomie i refleksyjnie kształtuje świadomość istnienia w tekście znaczeń ukrytych rozwija zainteresowania różnymi dziedzinami kultury
poznaje specyfikę literackich i pozaliterackich sposobów wypowiedzi artystycznej w kontakcie z dziełami kultury kształtuje hierarchię wartości, swoją
wrażliwość, gust estetyczny, poczucie własnej tożsamości i postawę patriotyczną
Wymaganie szczegółowe
1.1.7 Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji. Czytanie i słuchanie. Uczeń wyszukuje w tekście informacje wyrażone wprost i pośrednio (ukryte)
1.3.5 Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji. Świadomość językowa. Uczeń rozpoznaje znaczenie niewerbalnych środków komunikowania się (gest, wyraz twarzy, mimika, postawa ciała).
2.1.3 Analiza i interpretacja tekstów kultury. Wstępne rozpoznanie. Uczeń wyraża swój stosunek do postaci.
2.2.10 Analiza. Uczeń charakteryzuje i ocenia bohaterów
Komentarz
Uczniowie dochodzą do wniosku, że wszystkie te określenia składają się na bardzo niesympatyczny obraz Złego Wilka. Szczerzenie zębów rzadko kojarzy się ze szczerym uśmiechem, pazur to nie paznokieć, a siwe kłaki to coś innego, niż np. srebrzyste włosy. Autorka celowo używa wyolbrzymień, stosuje przesadę i przejaskrawienie, by czytelnik nie miał wątpliwości, że Zły Wilk to obrzydliwa postać. Dokładne przedstawienie niektórych szczegółów anatomicznych sugeruje również, że Zły Wilk stał bardzo blisko Czerwonego Kapturka.
Zadanie 8.
Wilk jest nie tylko bohaterem bajek i baśni, ale również postacią występującą w znanych powiedzeniach i frazeologizmach. Uczniowie układają rozsypankę, wyjaśniają znaczenie związków i powiedzeń, a następnie tworzą kilka zdań z użyciem wybranych przykładów.
Poprawna odpowiedź
głodny jak wilk, mieć wilczy apetyt, patrzeć wilkiem, o wilku mowa, nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka, wilk w owczej skórze, nie wywołuj wilka z lasu, człowiek człowiekowi wilkiem, i wilk syty, i owca cała, natura ciągnie wilka do lasu
Wymaganie ogólne
3. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń rozwija umiejętność wypowiadania się w mowie i w piśmie na tematy poruszane na zajęciach, związane z poznawanymi tekstami kultury i własnymi zainteresowaniami dba o poprawność wypowiedzi własnych, a ich formę kształtuje odpowiednio do celu wypowiedzi wykorzystując posiadane umiejętności, rozwija swoją wiedzę o języku.
Wymaganie szczegółowe
3.2.7 Tworzenie wypowiedzi.Świadomość językowa. Uczeń operuje słownictwem z określonych kręgów tematycznych (na tym etapie skoncentrowanym przede wszystkim wokół tematów:dom, rodzina, szkoła i nauka, środowisko przyrodnicze i społeczne).
Komentarz
Zadanie 9.
Tymczasem wilk, który znał w lesie każdy krzak, pobiegł na skróty do domu na Maślakowej Górce. Nie minął kwadrans, jak Wilk pukał do drzwi.
- Kto tam? – zapytała Babcia spod kołdry.
- To ja, twoja wnuczka! – skłamał Pan Wilk.
- Pociągnij za skobelek, a drzwi się otworzą – odpowiedziała chora Babcia.
Wilk wpadł do izby i, nie bawiąc się w ceregiele, połknął Babcię razem z okularami i termoforem. Potem wgramolił się do łóżka i – założywszy na głowę jeden z babcinych czepków – czekał.
Po chwili przed drzwiami stanął Czerwony Kapturek. Ledwo było go widać zza bukietu przywiędłych kwiatów. Dziewczynka zastukała do drzwi.
- Kto tam? – dobiegł ją stłumiony głos.
- To ja, Czerwony Kapturek – zawołała.
- Pociągnij za skobelek, a drzwi się otworzą – zaskrzeczał Wilk cienkim głosem.
- Zbliż się, wnusiu – nakazał, kiedy dziewczynka stanęła w progu.
„Babcia zachrypła, biedactwo” – pomyślało dziecko i podeszło do łóżka. Spod kołdry wystawał babciny czepek i para krzaczastych brwi.
- Babciu, Babciu, a czemu masz takie duże uszy? – zapytał Czerwony Kapturek.
- Żeby cię lepiej słyszeć, moje dziecko – wymamrotał Wilk.
- Babciu, Babciu, a czemu masz takie wielkie oczy? – zapytała zdziwiona dziewczynka.
- Żeby cię lepiej widzieć – odpowiedział Wilk i uśmiechnął się fałszywie.
- Babciu, Babciu, a czemu masz takie wielkie zęby? – pisnęła wystraszona dziewczynka.
- Żeby cię lepiej zjeść! – ryknął Wilk, zdarł czepek z głowy i jednym kłapnięciem połknął Czerwonego Kapturka.
Poprawna odpowiedź
.
Wymaganie ogólne
1. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji. Uczeń rozwija sprawność uważnego słuchania, czytania głośnego i cichego oraz umiejętność rozumienia znaczeń dosłownych i prostych znaczeń przenośnych zdobywa świadomość języka jako wartościowego i wielofunkcyjnego narzędzia komunikacji, rozwija umiejętność poszukiwania interesujących go wiadomości, a także ich porządkowania oraz poznawania dzieł sztuki uczy się rozpoznawać różne teksty kultury, w tym użytkowe oraz stosować odpowiednie sposoby ich odbioru.
Wymaganie szczegółowe
Komentarz
Zadanie 10.
Uczniowie, pracując w grupach, zastanawiają się nad konsekwencjami braku ostrożności Czerwonego Kapturka i Babci. Uzupełniają drzewko decyzyjne lub odgrywają scenki dramowe, ukazujące, w jaki sposób powinny postąpić bohaterki baśni, aby uniknąć złego losu.
Uczniowie dyskutują na temat decyzji podejmowanych przez Czerwonego Kapturka i Babcię. Dobrze wychowanemu Czerwonemu Kapturkowi nie podoba się natrętne zainteresowanie Wilka, ale dobre maniery biorą górę. Babcia, choć starsza i bardziej doświadczona, bez chwili zastanowienia udziela wskazówki, jak można wejść do jej domu. Uczniowie wymyślają i przedstawiają alternatywne zakończenia historii, w których główną rolę odgrywają rozsądek i asertywność bohaterek.
Poprawna odpowiedź
.
Wymaganie ogólne
3. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń rozwija umiejętność wypowiadania się w mowie i w piśmie na tematy poruszane na zajęciach, związane z poznawanymi tekstami kultury i własnymi zainteresowaniami dba o poprawność wypowiedzi własnych, a ich formę kształtuje odpowiednio do celu wypowiedzi wykorzystując posiadane umiejętności, rozwija swoją wiedzę o języku.
Wymaganie szczegółowe
3.1.4 Tworzenie wypowiedzi. Mówienie i pisanie. Uczeń świadomie posługuje się różnymi formami językowymi oraz (w wypowiedzi ustnej) mimiką, gestykulacją, postawą ciała
3.1.8 Tworzenie wypowiedzi. Mówienie i pisanie. Uczeń uczestnicząc w rozmowie, słucha z uwagą wypowiedzi innych, mówi na temat prezentuje własne zdanie i uzasadnia je
Komentarz
Zadanie 11.
Po wysłuchaniu uczniowskich propozycji, nauczyciel czyta ostatni fragment opowieści.
Traf chciał, że gajowy, który zwykle o tej porze przechodził obok Maślakowej Górki, a nawet wstępował do domu Babci na herbatę – tym razem zasiedział się w nadleśnictwie i nie zdążył na swój codzienny obchód. Toteż kiedy rodzice dziewczynki, zaniepokojeni jej długą nieobecnością, dotarli o zmierzchu do domu Babci, zastali puste obejście i ani żywego ducha! Jedynie zmięty malinowy kapturek leżał na podłodze.
Potem, ilekroć wspominali zaginioną córeczkę, zawsze powtarzali:
- To było takie posłuszne dziecko!
Joanna Olech, Czerwony Kapturek, Jacek Santorski & Co Agencja Wydawnicza, Warszawa 2005
Poprawna odpowiedź
.
Wymaganie ogólne
1. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji. Uczeń rozwija sprawność uważnego słuchania, czytania głośnego i cichego oraz umiejętność rozumienia znaczeń dosłownych i prostych znaczeń przenośnych zdobywa świadomość języka jako wartościowego i wielofunkcyjnego narzędzia komunikacji, rozwija umiejętność poszukiwania interesujących go wiadomości, a także ich porządkowania oraz poznawania dzieł sztuki uczy się rozpoznawać różne teksty kultury, w tym użytkowe oraz stosować odpowiednie sposoby ich odbioru.
Wymaganie szczegółowe
Komentarz
Zadanie 12.
Nauczyciel przypomina działania prowadzone na początku lekcji – opowiadanie klasycznej baśni o Czerwonym Kapturku. Pyta o podobieństwa i różnice między baśniami. Uczniowie starają się sformułować przesłanie współczesnej baśni.
Poprawna odpowiedź
Przesłaniem jest na pewno przestroga przed istniejącymi na świecie zagrożeniami – tak samo jak w najbardziej znanej wersji utworu. W opowiadaniu Joanny Olech pojawiają się jednak nowe elementy:
- zbyt grzeczna dziewczynka, której brak pewności siebie, asertywności i odwagi przyczynia się do nieszczęścia;
- dobre wychowanie i posłuszeństwo nie zawsze są nagradzane we współczesnym świecie;
- przewrotne zakończenie, które całkowicie odwraca tradycyjny porządek baśni: dobro nie zwyciężyło, a zło nie zostało ukarane.
Wymaganie ogólne
2. Analiza i interpretacja tekstów kultury. Uczeń poznaje teksty kultury odpowiednie dla stopnia rozwoju emocjonalnego i intelektualnego rozpoznaje ich konwencje gatunkowe uczy się je odbierać świadomie i refleksyjnie kształtuje świadomość istnienia w tekście znaczeń ukrytych rozwija zainteresowania różnymi dziedzinami kultury poznaje specyfikę literackich i pozaliterackich sposobów wypowiedzi artystycznej w kontakcie z dziełami kultury kształtuje hierarchię wartości, swoją wrażliwość, gust estetyczny, poczucie własnej tożsamości i postawę patriotyczną
Wymaganie szczegółowe
2.2.9 Analiza. Uczeń omawia akcję, wyodrębnia wątki i wydarzenia
2.3.2 Interpretacja. Uczeń objaśnia morał bajki oraz samodzielnie formułuje przesłanie baśni.
Komentarz
Zadanie 13.
Zadanie domowe: Jak sądzisz, czy przedstawiony poniżej obrazek pasuje do przeczytanego na lekcji tekstu? Uzasadnij swoje zdanie.
Poprawna odpowiedź
.
Wymaganie ogólne
3. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń rozwija umiejętność wypowiadania się w mowie i w piśmie na tematy poruszane na zajęciach, związane z poznawanymi tekstami kultury i własnymi zainteresowaniami dba o poprawność wypowiedzi własnych, a ich formę kształtuje odpowiednio do celu wypowiedzi wykorzystując posiadane umiejętności, rozwija swoją wiedzę o języku.
Wymaganie szczegółowe
3.1.1 Tworzenie wypowiedzi. Mówienie i pisanie. Uczeń tworzy spójne teksty na tematy poruszane na zajęciach – związane z otaczającą rzeczywistością i poznanymi tekstami kultury
3.1.5 Tworzenie wypowiedzi. Mówienie i pisanie. Uczeń tworzy wypowiedzi pisemne w następujących formach gatunkowych: opowiadanie z dialogiem (twórcze i odtwórcze), pamiętnik i dziennik (pisane z perspektywy bohatera literackiego lub własnej), list oficjalny, proste sprawozdanie (np. z wycieczki, z wydarzeń sportowych), opis postaci, przedmiotu, krajobrazu, ogłoszenie, zaproszenie, prosta notatka
Komentarz
Utwór jest chroniony prawem autorskim. Zasady i warunki korzystania z niego określa Regulamin Serwisu Bazy Dobrych Praktyk.
"Masz uwagi do treści? Uważasz, że zawiera błąd? Napisz na bnd@ibe.edu.pl
