Nowa podstawa programowa toruje drogę do poprawy efektów kształcenia na dwa sposoby:

• poprzez urealnienie i ukonkretnienie wymagań stawianych uczniowi;
• poprzez wprowadzenie zasady, iż ważniejsza od objętości przekazywanych treści jest jakość szkolnych spotkań z tekstami kultury i zjawiskami językowymi.

Radykalne zwiększenie swobody nauczycieli w wyborze lektur, ograniczenie ich ścisłego kanonu – to czynniki, które mają sprzyjać stworzeniu swobody programowej i podnoszeniu jakości kształcenia.

Sprzymierzeńcem jakości nauczania jest różnorodność – punktów widzenia, metod, technik itp. Taki dydaktyczny płodozmian wytrąca z rutyny i monotonii, ośmiela do szukania własnego spojrzenia, otwiera pole niespodziankom, poddaje pomysły nowych sposobów odczytania tekstów. W edukacji literacko-kulturowej są to korzyści nie do przecenienia.

Zamieszczone w tym miejscu wiązki zadań (określamy je jako zadania wsparcia) stanowią propozycję działań dydaktycznych otwartych zarówno na przygodę wyobraźni, jak i logikę myślenia. Są wśród nich zadania, które odwołują się do wrażeń czytelniczych, emocji uczniów, wyobrażeń związanych z czytanymi tekstami, fantazji i twórczości językowej (to najczęściej zadania inicjujące kontakt z lekturą); są jednak i takie, które skłaniają do spójnego rozumowania, wykorzystania wiedzy, stosowania zarówno analitycznego, jak i syntetycznego spojrzenia (to zwykle zadania uczące uważnego czytania tekstu). Wśród zamieszczonych tu propozycji nie brak zadań o charakterze zabawy czy twórczego wyzwania, których sednem jest formułowanie hipotez, pomysłów, koncepcji – prowadzących do odczytania tekstu na poziomie symbolicznym (poziomie znaczeń ukrytych).

Autorami zadań są nauczyciele (szkolni i akademiccy) współpracujący z Instytutem Badań Edukacyjnych [czytaj wiecej]. Zbiór zadań będzie sukcesywnie wzbogacany.